404

Het was een dag als geen ander in de wonderbaarlijke wereld van het internet. De zon scheen fel boven de gigantische servers die ergens diep onder de grond zoemden, en alles leek perfect te werken. Nou ja, bijna alles.

Je hebt zojuist de magische poorten van het internet betreden, op zoek naar de heilige pagina die je zocht. Maar helaas, wat je tegenkwam was geen heilige pagina, maar een rare, verwarde dwerg met een knorrige uitdrukking op zijn gezicht.

“Ho, ho, ho!” bromde de dwerg, wiens naam blijkbaar “404” was. “Je hebt de verkeerde afslag genomen, mijn vriend. Deze pagina bestaat niet.”

Je krabde even achter je hoofd en keek verbaasd naar de dwerg. “Bestaat niet? Maar het is het internet! Alles bestaat hier!”

De dwerg schudde zijn hoofd en wees naar een bizar object dat achter hem stond – een enorme hamer met een bordje dat “404” erop geschreven had. “Dit is mijn hamer van de niet-bestaande pagina’s,” legde hij uit. “Elke keer als iemand een pagina probeert te vinden die niet bestaat, sla ik erop, en poef! Weg is hij.”

Je kon je lachen niet bedwingen. “Dus je slaat gewoon alle pagina’s weg die niet gevonden kunnen worden?”

“Precies!” antwoordde de dwerg trots. “Het is mijn taak om orde te scheppen in de chaos van het internet.”

Maar plotseling hoorde je een vreemd geluid vanuit de diepte van de serverkamers. Een zacht gejammer, gevolgd door een nog zachter gepiep. De dwerg wierp een nerveuze blik op de servers en stotterde: “Nou ja, meestal werkt het.”

Je keek verbaasd toe terwijl de dwerg naar beneden dook en probeerde de hamer op de server te slaan. Maar de server leek vast te zitten tussen de kabels en gaf een laatste kreun voordat hij tot zwijgen werd gebracht.

De dwerg krabde verlegen achter zijn oor terwijl je naar het gepruts keek. “Tja, soms zijn de servers een beetje eigenwijs, begrijp je. Maar meestal werkt het wel!”

Je kon een grijns niet onderdrukken terwijl je naar de dwerg keek die wanhopig probeerde de hamer los te krijgen. “Nou, bedankt voor de lach, vriend. Ik denk dat ik mijn heil ergens anders ga zoeken.”

Terwijl je wegliep, hoorde je de dwerg mompelen: “Volgende keer zal ik die servers wel laten zien wie de baas is!”

En zo verliet je de vreemde wereld van de 404-dwerg en ging op zoek naar een pagina die wel echt bestond, met een glimlach op je gezicht. Want soms zijn de beste avonturen diegene die je helemaal niet verwachtte.